زنان از زندگی شهری سود کمتری می‌برند
"برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد" در گزارش جدیدی اعلام کرد: با وجودی که زنان در کشورهای در حال توسعه نقش موثر و چشمگیری در کمک به پیشرفت و رفاه شهرها دارند اما اغلب آخرین افراد جامعه هستند که از زندگی کردن در شهر سود می‌برند.
در گزارش جدید برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد تحت عنوان «جنسیت و پیشرفت شهرها» تاکید شده است: شاهد این واقعیت که زنان در شهرها کمتر از همه گروه‌های دیگر جامعه سود می‌برند به وضوح در تبعیض‌های جنسیتی آشکار در عرصه‌های اشتغال، استخدام و دستمزد، حق تصرف ملک، دستیابی و جمع‌آوری دارایی، امنیت شخصی و حضور در ساختارهای رسمی و اداری شهرها قابل مشاهده است
در این گزارش تاکید شده است که ارائه خدمات اساسی و اولیه در کنار راهکارهای اقتصادی، نیاز کلیدی برای ایجاد رفاه و امنیت برابر بین زنان و مردان در شهرها است.
گزارش برنامه اسکان بشر سازمان ملل در مورد زنان و شهرها، جنسیت و پیشرفت شهرها با تلاش «لوسیا کیوالا» و «اویبانجی اویلاران – ایایینکا» کارشناسان این سازمان انجام شده و بر روی پنج شهر بزرگ ریو دو ژانیرو، کینگستون، ژوهانسبورگ، کامپالا و بنگالور متمرکز بوده است.
مشاهدات این کارشناسان از پیامد سیاست‌گذاری‌ها و شیوه مدیریت شهرها برای زنان عمدتا منفی بوده است.
«جوآن کلوس»، مدیر اجرایی برنامه اسکان بشر سازمان ملل و شهردار سابق بارسلونا در مقدمه این گزارش نوشته است: مطالعات ما نشان می‌دهد که به لحاظ تئوریک پدیده گسترش شهرها می‌تواند به طور عمده با پیشرفت و رفاه زنان همراه باشد اما در عمل عکس این روند مشاهدهمی‌شود و زنان سهم کمتری از رشد اقتصادی و پیشرفت شهرها دارند.
«جوآن کلوس» افزود: امروز زمانی مساعد برای مقامات محلی و شهرهاست تا راهبردها، برنامه‌ها و سیاست‌های برابری جنسیتی که قدرت امرار معاش و اقتصادی زنان را ارتقا می‌دهد، اعمال کنند. تفاوت بین نظریه و عمل به طور گسترده نتیجه رفتارهای تبعیض‌آمیز و بی‌ارزش‌سازی فعالیت زنان بویژه در عرصه‌های غیررسمی است.
در این گزارش دو پیشنهاد به مقام‌های شهری ارائه شده است. امرار معاش و قدرت اقتصادی زنان باید در برنامه‌ریزی شهر و ارائه خدمات اساسی و اولیه به عنوان نیاز کلیدی برای رفاه برابر شهروندان تقویت شود و همچنین سیاست‌های جنسیتی برابر باید تدوین گردد و قوانین ایجادتعادل در تساوی جنسیتی در شهرها باید مستحکم شود.
در این گزارش همچنین تاکید شده است که داشتن مسکنی امن و ایمن یکی از چالش‌های جدی برای زنان جهان است و تنها به زنان مناطق فقیر محدود نمی‌شود.
